Przeżywamy już drugą niedzielę Adwentu, czasu, który jest nam dany na dobre przygotowanie się na spotkanie z Jezusem Chrystusem. Uświadamiamy sobie, że jak nie żyjemy w próżni, ale w rozmaitych relacjach z ludźmi, tak nasza wiara nie jest tylko naszą prywatną sprawą. Jesteśmy odpowiedzialni za naszą wiarę, jesteśmy odpowiedzialni za jakość wiary naszych bliskich, tych, których kochamy, a także w jakiś sposób odpowiedzialni jesteśmy za wiarę chrześcijan żyjących w innych rejonach świata. Dlatego dzisiaj przeżywamy Dzień Modlitw za Kościół na Wschodzie, dzień, w którym chcemy podjąć naszą odpowiedzialność za katolików żyjących w tamtej części świata, chcemy objąć ich naszą modlitwą i wesprzeć naszymi ofiarami, które są zbierane przed kościołem.
czytaj więcej »»
Pierwsza niedziela Adwentu gromadzi nas przy ołtarzu Chrystusowym z poczuciem nowej szansy, czasu, który otrzymujemy od Boga. Przed nami, w pewnym jeszcze oddaleniu, święta Bożego Narodzenia. Będzie to więc czas przygotowania, oczekiwania. Rozpoczynający się dziś nowy rok liturgiczny powinien nas także skłonić do zastanowienia się nad tym, jak przeżyliśmy poprzedni i jak przeżyć mamy ten kolejny rok.
czytaj więcej »»
W ostatnią niedzielę roku kościelnego gromadzimy się w świątyni, aby uczestnicząc w Najświętszej Ofierze, która jest świadectwem nieskończonej miłości Boga do człowieka, uwielbić Jezusa Chrystusa, Króla Wszechświata. Liturgia określa Chrystusowe królestwo słowami prefacji jako królestwo prawdy, życia, świętości i łaski, a w wymiarze społecznym – jako królestwo sprawiedliwości, miłości i pokoju. Rozpoczynając udział w ofierze Mszy Świętej, zapytajmy siebie: Jakie miejsce te wartości zajmują w naszym życiu, a tym samym jakie miejsce my zajmujemy w królestwie Chrystusowym?
Prośmy Boga o miłosierdzie, aby oczyścił nasze serca z grzechów i zaniedbań, które uniemożliwiają lub utrudniają realizację zasad królestwa Bożego w naszym życiu.
czytaj więcej »»