Dzisiaj, 6 sierpnia, obchodzimy święto Przemienienia Pańskiego. Wracamy myślą do wydarzenia na górze Tabor. Na nią zostali wyprowadzeni trzej apostołowie: Piotr, Jan i Jakub, aby przeżyć zapowiedź przyszłej chwały Jezusa. Nasze przyjście na Mszę Świętą ma coś z tamtego wyjścia na Górę Przemienienia. I nas przyprowadził tutaj Jezus – wiara w Niego, i my za chwilę zobaczymy Go przemienionego – obecnego pod postacią chleba i wina, i my zakosztujemy przedsmaku nieba – Eucharystia jest bowiem zadatkiem przyszłej chwały. Módlmy się podczas tej Mszy Świętej i podczas adoracji Najświętszego Sakramentu, abyśmy z tego spotkania „na górze” wrócili do nizin naszej codzienności przemienieni perspektywą chwalebnego zmartwychwstania i życia w obecności Boga.

Chrystus w dzisiejszej Ewangelii uczy nas dostrzegać wartość skarbu, jakim jest chleb, i uczy nas dzielenia się tym skarbem z bliźnimi. Chce, abyśmy biorąc do ręki chleb, zwracali się do Boga w geście dziękczynienia i uwielbienia i pamiętali o tych, którzy są głodni. Wielkie bogactwa nic nie znaczą, kiedy człowiek umiera z głodu. Chleb jest skarbem decydującym o naszej egzystencji na ziemi. Podczas tej Eucharystii starajmy się sobie odpowiedzieć na pytanie: Czy jesteśmy wystarczająco wrażliwi na nędzę tych, wśród których żyjemy i pracujemy?

W dzisiejszej Ewangelii Chrystus zachęca Apostołów, aby po swojej pracy udali się na miejsce pustynne i wypoczęli. Ewangelia mówi nam też o ludziach, którzy chcieli się spotkać z Jezusem. Z kolejnych perykop dowiadujemy się, że Apostołowie, którzy byli zmęczeni, chętnie by odprawili tłumy, ale Chrystus ujął się za nimi, wskazując, że troska o drugich to nasz podstawowy obowiązek. Chrześcijanin bowiem nie może przejść obojętnie obok potrzebującego człowieka. We Mszy Świętej, w której obecnie uczestniczymy, spotkamy się z Chrystusem – Bogiem, który także był człowiekiem i dobrze rozumiał wszystkie ludzkie potrzeby. Prośmy Go, by nas nauczył zrozumienia sensu naszego życia, należnej postawy względem naszych – nieraz tak bardzo oczekujących pomocy i z dala od nas żyjących – bliźnich.