Przeżywamy dzisiaj uroczystość Jezusa Chrystusa, Króla Wszechświata. W następną niedzielę rozpoczniemy nowy rok liturgiczny. Popatrzmy na minione dni, tygodnie i miesiące naszego życia i niech każdy z nas u początku tej Najświętszej Ofiary, w chwili ciszy, spróbuje odpowiedzieć sobie na pytanie: Czy swoim życiem potwierdzam prawdę, że Jezus Chrystus jest rzeczywiście moim jedynym Panem? Przypominamy, że przed kościołem są zbierane ofiary na pomoc poszkodowanym na Filipinach. Bóg zapłać

„Głosimy śmierć Twoją, Panie Jezu, wyznajemy Twoje zmartwychwstanie i oczekujemy Twego przyjścia w chwale” – takie wyznanie złożymy dzisiaj, uczestnicząc we Mszy Świętej. Pan Jezus przyjdzie do nas, obdarzając nas swoim słowem i Ciałem. Ale kiedyś przyjdzie ostatecznie, aby osądzić i odnowić ten świat. Czy oczekujemy na ten dzień Pański? Prawdziwa wiara winna się wyrażać w tęsknocie za ostatecznym spotkaniem z naszym Panem i Zbawicielem. Czy nosimy w sercach takie pragnienie? Zastanówmy się nad tym w chwili ciszy, a w akcie pokutnym prośmy Boga Miłosiernego o przebaczenie naszych grzechów.

Gromadzimy się w tej świątyni jako ludzie wierzący. Naszym uczestnictwem we Mszy Świętej chcemy wyrazić swoją wiarę. Przyszliśmy „ze świata”. Czy tam – w domu, w szkole, w miejscu pracy – żyliśmy według zasad wiary? Czy świadczyliśmy odważnie o niej? Najpierw w chwili ciszy zastanówmy się nad tym, a potem w akcie pokutnym prośmy Boga o przebaczenie nam naszych grzechów.